Dit is geen nieuwe winkeltip, het is gewoon een eenvoudige uitvoertafel voor mijn tafelzaag. Wat het uniek maakt, is dat mijn 5-jarige kleinzoon, Jack, mijn winkelhulp was tijdens de bouw. Veel activiteiten in het leven die we als volwassenen nastreven – koken, vissen, golfen, tuinieren – werden vaak aan ons doorgegeven toen we jong waren. Van mijn vader heb ik gereedschap leren gebruiken; hij leerde van een oudere zwager. Mijn schoonzoon is een goede echtgenoot en vader, maar eerlijk gezegd is mijn dochter de doe-het-zelver in het gezin. Als Jack gaat leren over houtbewerking, dan ben ik de waarschijnlijke doorgeefluik.
Jack en zijn twee jongere broers en zussen kwamen in augustus op bezoek bij mijn vrouw en mij. Zelfs als peuter was Jack mijn schaduw op thuisprojecten. Jack is nu wat ouder, heeft een langere aandachtsspanne en is meer geïnteresseerd in leren.
Dus de hele maand hebben we af en toe gewerkt aan de uitvoertafel van planning tot fabricage. Veiligheid stond voorop. Machines waren losgekoppeld of stroomonderbrekers waren uitgeschakeld en Jack droeg zijn veiligheidsbril en gehoorbescherming wanneer dat nodig was. Hij zou helpen lijm te verspreiden, gesneden planken op elkaar te stapelen, een meetlint vast te houden en de laatste paar klappen met een hamer op de afwerkspijkers te nemen. Ik probeerde het goede voorbeeld te geven, dus zouden we gereedschap opbergen en opruimen na elke werksessie – iets waar ik niet altijd religieus voor ben. Jack genoot ervan de werkbank te borstelen en de duwbezem als een bulldozer te hanteren.
Dit was geen snel project. De processen die jij en ik in seconden doorlopen, duurden minuten om uit te leggen aan een 5-jarige. En dan zijn er nog de vragen… en nog meer vragen. Wat gewoon goed is. Hij leerde een snelheidsvierkant te gebruiken en vroeg: “Waarom wordt het een vierkant genoemd als het de vorm heeft van een driehoek?” Eerlijke vraag, maar mijn antwoord ontbrak. Aan het eind van de maand vertrokken mijn dochter, haar man en de kinderen voor hun rit van zes uur naar huis. De uitvoertafel was nog niet klaar, maar de belangrijkste onderdelen waren: de herinnering en misschien het zaad van een andere houtbewerker die geplant was.
—Jim Dugan, Easton, Md.
Van fijne houtbewerking #294